Dünyadaki eğitim modelleri açısından uzun yıllar boyunca öğrenme ve öğretme süreçleri, insan ihtiyaçlarına uyum sağlamak ve gelişen toplumların gereksinimlerini karşılamak için önemli ölçüde değişti. Herhangi bir öğrenme ve öğretme yöntemiyle ilişkili iki ortak unsur, öğrenciler ve öğretmenlerdir. İkisi, mesleklerinde birbirlerinin başarılarının yansımalarıdır. Bir öğretmen olarak başarılı öğrenciler iyi bir öğretim sürecini, başarılı öğretmenler ise yerleşik öğrenme stillerini gösterir. Ustalık, sonuç temelli, yetkinlik temelli ve okul temelli öğrenme eğitimlerini kapsar. Dünyadaki her eğitim modelinin artılarını ve eksilerini gösterir ve bu eğitim türüyle ilgili önemli noktaları vurgular.
Dünyadaki eğitim modelleri hakkında bizi öğrencilerimize nasıl eğitim verdiğimizi düşünmeye zorlayan çok sayıda araştırma bulgusu var. İyi eğitim modellerine sahip olan birkaç ülke Finlandiya, ABD, Avustralya, Singapur, Japonya, Çin, Fransa, Güney Kore ve Kanada'dır.
Dünyadaki kendini ispatlamış eğitim modellerini sizler için sıraladık.
Dünyanın bir numarası olarak kabul edilen Finlandiya'daki eğitim sistemi diğer birçok ülkeden farklıdır. Zorunlu eğitim, en fazla bir yıl okul öncesi eğitim olmak üzere 7 yaşında başlamaktadır. Ulusal bir çekirdek müfredat vardır, ancak zaman çizelgesi ve icra okullara ve öğretmenlere bırakılmıştır. Yükseköğretim öncesi, 19 yaş sonrası eğitime giriş için gerekli olan olgunluk dönemine kadar hiçbir aşamada resmi sınav veya ulusal sınavlar açısından bir seçim yoktur.
ABD'deki Eğitim Sistemi de ücretsiz ve zorunlu ilk ve orta öğretime dayanmaktadır, ancak çocukların eğitime başlama ve bitirmelerine izin verilen yaşlar eyaletten eyalete değişmektedir. Tipik olarak, eğitim birinci sınıftan (genellikle 6 yaş) onuncu sınıfa (16 yaş) kadar zorunludur. Ortaokulun sonunda, çoğu öğrenci yüksek öğrenime devam etmek için SAT sınavlarına girer.
Avustralya'daki Eğitim sistemi, 6-19 yaş arası zorunlu ilk ve orta öğretime dayanmaktadır. İlköğretimden önce zorunlu olmayan okul öncesi eğitim vardır. Avustralya'da orta öğretimden sonra üniversitelerde veya teknik okullarda yüksek öğrenim vardır.
Dünyanın en iyileri arasında kabul edilen Singapur'daki eğitim sistemi, okul öncesi (3-6), zorunlu ilköğretim (6-12), ortaöğretim (12-17) ve yükseköğretimden oluşmaktadır. Dikkat çeken nokta, ilköğretimin sonunda, çocukların oldukça rekabetçi olan ve bir çocuğa tahsis edilen orta okulu belirleyen İlköğretim Bitirme Sınavına girmeleri gerektiğidir.
Japonya, bireyler olarak yalnız çalışmak yerine birbirlerine yardım etmeye çalışan öğrenci toplulukları oluşturur. Diğer öğrencilerden öğrenmek ve onlara öğretmek sadece öğrenciye değil, öğretmene de yardımcı olur. Diğer öğrencilere öğretmek, öğrencileri yaptıkları ve bilmedikleri şeyleri netleştirmeye ve aynı zamanda düşüncelerini mantıksal olarak yapılandırmaya teşvik eder. Bu geri alma eylemi, bilginin uzun süreli belleğe yerleştirilmesini de destekler.
Japonya'nın kolektivist kültürü, okul sistemini ve eğitim başarısını destekleyen aileleri de oluşturur. Aileden duygusal destek almak son derece faydalıdır ve akademik başarıyı artırırken aynı zamanda öğrencinin refahını artırmaya yardımcı olabilir.
Çin, öğrencilerinde olağanüstü matematik becerileri geliştirmesiyle dikkat çekiyor, öyle ki, öğrenciler 15 yaşına kadar İngiliz akranlarından üç yıl daha önde oluyor. Bazıları bunun kısmen matematiğe yönelik yoğunlaşmadan kaynaklandığını ifade etmektedir. Öğrencilerin hepsinin nasıl daha iyi olunacağına dair bol bol pratik ve destekle matematik yapabileceği beklentisine vurgu yapılır. Büyüme zihniyetinin geliştirilmesine yardımcı olacak stratejiler İngilizce okullarında yaygındır, ancak bunun bazen en etkili şekilde yapılmadığına dair bir endişe vardır.
Fransa geçtiğimiz günlerde Eylül ayında yürürlüğe giren ve öğrencilerin okulda cep telefonlarını kullanmasını yasaklayan bir yasa çıkardı. İngiltere'de yapılan son araştırmalar, yasağı uygulayan okullara devam eden öğrencilerin notlarında ortalama %6,4'lük bir artış gördüklerinden, bunun çok iyi bir politika olabileceğini ve bu etkinin %14 e çıkmasıyla eğitimde zorlanan öğrenciler için daha yüksek başarıya ulaşabilme olasılığını ortaya koymuştur.
Güney Kore'de eğitim modelinin ana odak noktası ilköğretimdir. Öğrencilerle iyi bir başlangıç yaparlar, bu da onları eğitim hayatlarının geri kalanında yönlendirir. Öğrencilerin haftanın yedi günü okula gittikleri bilinmektedir. Güney Kore, GSYİH'sının %8'ini eğitimde tüketirken, OECD'ye katılan diğer ülkelerde bu oran ortalama %6'dır. Kültürel olarak eğitime büyük önem verilmektedir. Ebeveynler çok ilgili ve çocuklarına ihtiyaç duydukları eğitimi almak için bütçelerinden önemli bir pay ayırırlar. Öğretmenler yüksek nitelikli olmalı ve aynı zamanda iyi maaş alıyor olmalıdır.
Son birkaç yıldır Kanada, ilk 10 eğitim sistemine sürpriz bir giriş yapmıştır. Onların sistemi çok basittir. Okuryazarlık, matematik ve lise mezuniyeti olmak üzere üç ana bölüme odaklanırlar. Net bir anlayışla, başarılı bir müfredat ve metodoloji oluşturmak için yöneticiler, öğretmenler ve sendika ile iş birliği içinde şeffaf bir sistem oluşturdular. Sistem ekip çalışmasını, kaliteli eğitimi, sürekli öğretmen eğitimini, şeffaf sonuçları ve en iyi uygulamaları paylaşma kültürünü teşvik eder. Ücretlerinin kabul edilebilir olması, çalışma koşullarının elverişli olması, tesislerin iyi olması ve öğretmenlerin uygulamalarını geliştirmeleri için her türlü fırsat olması nedeniyle öğretmen güveni de yüksektir. En önemlisi, belki de öğretmenlerin kendi kararlarını vermeleri için takdir yetkisi vardır.
Hindistan'da eğitim sistemi, 5 yılı alt ilköğretim ve 3 yılı üst ilköğretim ve ardından 2 yılı lise olmak üzere 6-14 yaşları kapsayan 8 yıllık ilköğretime dayanmaktadır. Bunu 2 yıllık yüksek orta öğretim ve son olarak da lisans derecesi için 3 yıllık üniversite eğitimi izler.
Başka ülkelerin eğitim sistemlerinden çok şey öğrenebiliriz. Hiçbir ülke tüm yanıtlara sahip değildir ve bir yerde işe yarayan, başka bir yerde önemli ölçüde işe yaramayabilir. Kesinlikle dikkate alınması gereken yerler arasında cep telefonlarını yasaklamak, gelişim odaklı bir zihniyet geliştirmek, okula erken başlamak, yeteneklere göre yayın yapmak ve daha kolektif bir kültür benimsemek sayılabilir.
Şunlara da Göz Atın
